Page 5 - จุลสารธรรมศาสตร์ ปีที่ 54 ฉบับที่ 4 เดือนเมษายน 2564

ขณะเดียวกัน หอจดหมายเหตุฯ ยังได้รับการจัดสรรพื้นที่ ผมก็เข้าใจว่าอาจารย์ป๋วยก็น�าวิธีการแบบนี้มาใช้ในการ
ภายในอาคารอุทยานเรียนรู้ป๋วย 100 ปี เพื่อจัดตั้งเป็น ท�างาน โดยให้ผู้ร่วมงานแต่ละคนต้องมีบรรยากาศของ
ส�านักงานและสถานที่ให้บริการ โดยมีการออกแบบ ตกแต่ง การโต้เถียงโต้แย้ง แล้วค่อยหาความคิดสรุป ถ้ามองในแง่
และสร้างบรรยากาศให้เอื้อต่อการเรียนรู้ ซึ่งหนึ่งในพื้นที่ แบบไทย ๆ อาจารย์ป๋วยคือ
ที่น่าสนใจภายในหอจดหมายเหตุ คือ นิทรรศการ “สามัญชน ประหลาด เพราะคนไทยถ้า
คนชื่อ ‘ป๋วย’ ชีวิต ความคิด และผลงาน” ที่ได้จัดท�าออกมา เถียงคือเอาชนะ หรือว่าโชว์
ในสองรูปแบบคือ นิทรรศการถาวร และนิทรรศการเสมือน ว่าใครฉลาดกว่า แต่ส�าหรับ
เพื่อระลึกถึงคุณงามความดีของท่าน ผู้ริเริ่มและบุกเบิก อาจารย์ป๋วยไม่ใช่ การโต้แย้ง
การขยายมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์มายังศูนย์รังสิต หรือโต้เถียงคือ การพูดและฟัง
เพื่อให้ได้เห็นแนวคิดของ
ทั้งนี้ ผู้ที่สนใจสามารถอ่านจุลสารหอจดหมายเหตุฯ หนังสือ คนอื่นว่าเขาคิดอย่างไรจะได้
คลังภาพ โปสเตอร์ และชมนิทรรศการออนไลน์ได้ทางเว็บไซต์ น�าความคิดนั้นมาปรับใช้ให้เกิด
ของหอจดหมายเหตุมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ได้ที่ http:// ประโยชน์สูงสุด
archives.library.tu.ac.th/ และในขณะนี้หอจดหมายเหตุฯ
ก�าลังด�าเนินการน�าเอกสารที่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัย “ผมคิดว่าอาจารย์ป๋วยเป็นคนที่มีความคิดและท�างานเป็น
ธรรมศาสตร์แปลงให้อยู่ในรูปแบบดิจิทัล (PDF) ระบบ ถ้าจะบรรยายหรือเล่าอะไรให้เป็นระบบ ต้องท�าสิ่งที่
เพื่อความสะดวกในการใช้งานและอนุรักษ์เอกสารไว้เพื่อ เรียกว่าสรุปความคิดให้เป็นหลักเป็นข้อให้ได้ในลักษณะทั่วไป
การศึกษาค้นคว้าในล�าดับต่อไป ภาษาวิชาการเราเรียกว่า conceptualization
การสร้างมโนทัศน์หรือความคิดที่เป็นระบบ ผมคิดว่าเป็นสิ่งที่
และในวันที่ 10 มีนาคม 2564 คณะเศรษฐศาสตร์ นักวิชาการไทยท�าน้อยและไม่ค่อยได้ท�า เพราะมันไม่ได้อยู่ใน
มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ จัดเสวนาเรื่อง “คุยกันเรื่อง จารีตในการศึกษาแบบไทย แต่อาจารย์ป๋วยท�าได้”
อาจารย์ป๋วย” ณ ห้องประชุมใหญ่ ชั้น 5 คณะเศรษฐศาสตร์
มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์ ร่วมเสวนาโดย ศ.ดร.ธเนศ กล่าวเสริมว่า เวลาอาจารย์ป๋วยพูดเรื่องคนจะ
ศ.รังสรรค์ ธนะพรพันธุ์ ศ.ดร.ธเนศ อาภรณ์สุวรรณ คุณกษิดิศ พูดด้วยมิติสังคมทั้งนั้นเลย จะไม่มีคนที่สามารถอยู่ได้อย่าง
อนันทนาธร และด�าเนินรายการโดย อาจารย์อิสร์กุล อุณหเกตุ สันโดษ เพราะมนุษย์จะต้องอยู่กับผู้อื่นเสมอ อาจารย์ป๋วย
จึงอยู่กับคนอื่นมาตลอด ไม่ได้คิดว่าอยู่ตัวคนเดียวได้ ท�าให้
ความตอนหนึ่งจากการเสวนา “คุยกันเรื่องอาจารย์ป๋วย” คนที่ร่วมงานกับท่านทุกคนเห็นพ้องต้องกันว่า ท่านเป็นคน
ศ.ดร.ธเนศ อาภรณ์สุวรรณ อดีตคณบดีคณะศิลปศาสตร์ ที่มีความเมตตากรุณาสูง เวลาอยู่กับผู้ใหญ่ก็มีความเคารพ
มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ กล่าวว่า บรรยากาศของ London นบนอบ เวลาอยู่กับผู้น้อยก็มีความเมตตาเอ็นดู ยิ่งเก่งยิ่งต้อง
School of Economics ในตอนนั้น เป็นเวทีลานต่อสู้ อยู่กับคนอื่นให้มากเท่านั้น
ทางความคิดกันมาตลอด ตั้งแต่ปรัชญาสมัยใหม่เกิดขึ้น

Co v er St or y 5