Page 10 - เหลียวหลัง แลหน้า ๘๕ ปี ธรรมศาสตร์
P. 10
ข้าพเจ้าจึงขอตักเตือนนักศึกษาให้ปฏิบัติตาม
ภาษิตของบัณฑิต คือ สุ. จิ. ปุ. ลิ. ดังที่ข้าพเจ้าได้
เคยกล่าวถึงภาษิตนี้มาก่อนแล้วหลายหน ข้าพเจ้า
เห็นว่านักศึกษาจะช่วยบ้านเมืองและมนุษยโลกได้
ด้วยปฏิบัติตามภาษิตนี้ เพื่อต่อต้านกับศีลธรรม
อันเสื่อม เพราะความหลงเชื่อในศิลปแห่งค�าโกหก
หลอกลวง ค�าอ�าพรางความจริง ค�าแฝงความเท็จ ย่อมท�าให้
ผู้หลงเชื่อนั้น ได้ประพฤติผิดไปจากความจริง และยิ่งในส่วน
ที่เกี่ยวข้องกับประเทศชาติด้วยแล้ว ก็อาจที่จะท�าให้ประเทศชาติ
ต้องเสียประโยชน์ไปอย่างมากมาย
“นิทานต่างๆ ที่นักศึกษาได้เคยอ่านมาตั้งแต่เด็ก ก็มีอยู่หลาย
เรื่องซึ่งแสดงให้เห็นถึงผลร้ายของความเท็จ ถ้ารากฐานของ
ประเทศตั้งอยู่ด้วยความเท็จ และคนชอบเชื่อในความเท็จมากแล้ว
ประเทศนั้นๆ ก็จะไม่ได้รับความเชื่อถือ บุคคลที่สร้างความเท็จ
เพื่อให้แพร่ไปในสมองอันบริสุทธิ์ของเพื่อนร่วมชาติ บุคคลนั้น
ย่อมท�าลายจิตต์ใจอันบริสุทธิ์ของเพื่อนร่วมชาติ เป็นการท�าลาย
ชาติโดยตรง
“ตามธรรมดาผู้ที่สร้างความเท็จก็มักจะมีศิลปที่จะหยดพิษ
ร้ายแห่งความเท็จเข้าไปด้วยความฉลาดแกมโกงของเขา พิษร้าย
แห่งความเท็จเมื่อรวมกันเข้ามากๆ ก็ท�าให้จิตต์ใจอันบริสุทธิ์ของ
มนุษย์เสื่อมทรามลงไป ความซื่อสัตย์ซึ่งเป็นสิ่งซึ่งมนุษย์จ�าต้อง
มีก็จะสูญสิ้น น�ามาซึ่งความเสื่อมโทรมของศีลธรรมโดยทั่วไป
“ฉะนั้นนักศึกษาผู้ซึ่งเป็นบัณฑิตหรือก�าลังศึกษาจะไปสู่ความ
เป็นบัณฑิต เมื่อประพฤติตามภาษิตของบัณฑิต คือ สุ. จิ. ปุ. ลิ.
กล่าวคือ ฟังแล้วตรึกตรองว่า ที่ฟังนั้นจริงหรือไม่จริง แล้ว
สอบสวนหาข้อเท็จจริง แล้วบันทึกเป็นความจ�าเข้าไว้ ก็จะเป็น
ทางป้องกันไม่ให้พิษร้ายแห่งความเท็จได้เข้ามาสิงสู่ จิตต์ใจของ
นักศึกษาก็จะบริสุทธิ์ เป็นผู้ที่มีศีลธรรมอุดมด้วยความซื่อสัตย์
และเมื่อได้ปฏิบัติตนของตนได้เช่นนั้นแล้ว ช่วยกันต้านทานมิ
ให้ความเท็จเป็นเจ้าเรือนอยู่ได้ในประเทศแล้ว ก็จะเป็นการช่วย
ประเทศชาติและเพื่อนมนุษย์ได้ด้วย”
ปรีดี พนมยงค์
๑๘ ตุลาคม ๒๔๘๙
