Page 80 - ปรีดีบรรณานุสรณ์ 2563
P. 80
ใจความว่า เขาจะมาทิ้งระเบิดในคืนนั้น ขอให้พวกเราออกไปให้ห่าง
จากจุดสำาคัญ ๆ (ที่รู้อยู่แล้ว) ท่านปรีดีโมโหใหญ่ คิดว่าจะเป็นเรื่อง
สำาคัญอะไร จะให้ดำาเนินการอย่างไร ท่านว่า “ไม่หนีหรอก จะตายก็
ให้ตายไป” และปรากฏว่า ครั้งหนึ่งลูกระเบิดลงมาถูกเรือนไม้ ๒ ชั้น
ริมนำ้าในบริเวณบ้านของท่านเองพังจมนำ้าไปเลย เคราะห์ดีที่ไม่มีคน
อยู่ในเรือนนั้น บ้านท่านปรีดีอยู่ตรงข้ามกับสถานีรถไฟบางกอกน้อย
ฉะนั้น ลูกระเบิดย่อมจะพลาดมาลงที่บ้านท่านได้อย่างง่ายดาย
ถึงแม้ท่านปรีดีจะมีภาระหนักแทบไม่ได้กินไม่ได้นอน โดย
ตอนกลางวันปฏิบัติหน้าที่ผู้สำาเร็จราชการฯ และพบปะกับคนสำาคัญ ๆ
ทั้งในธุรกิจเปิดเผยและเรื่องลับ และตอนกลางคืนก็อุทิศให้แก่เรื่อง
เสรีไทยจนหมดสิ้นแล้วก็ตาม ท่านก็มิได้ทอดทิ้งครอบครัวของท่าน
ครั้งหนึ่งใกล้ ๆ วันเกิดของคุณพูนศุข (๒ มกราคม) ดูเหมือนจะเป็น
พ.ศ. ๒๔๘7 ท่านถามดิฉันว่า ควรหาของอะไรดี ดิฉันเรียนว่า เอาอะไร
ก็ได้สักอย่างที่คุณพูนศุขชอบ ท่านหัวเราะ บอกว่า ท่านไม่เห็นคุณ
พูนศุขชอบอะไรเป็นพิเศษสักอย่างเลย! ในที่สุด ดูเหมือนจะตัดเสื้อ
ให้ ๑ ชุด ระหว่างสงครามนั้นผ้าตัดเสื้อหายากมาก เพราะเราสั่งจาก
ต่างประเทศทั้งสิ้น คนไทยยังไม่เคยคิดอ่านทำาผ้าตัดเสื้อดี ๆ เลย แต่
ตอนนั้นคุณแผ้ว กรลักษณ์ สต็อกผ้าช้าคสกินไว้ไม่น้อย ท่านปรีดีได้
ให้จีนช่างตัดเสื้อประจำาตัวคุณพูนศุขตัดชุดช้าคสกินสีเหลืองให้ ซึ่ง
คุณพูนศุขก็คงไม่มีโอกาสได้สวมไปงานไหนจนกว่าสงครามจะเลิกแล้ว
ท่านปลื้มเปรมใจมากเมื่อคุณปาล ลูกชายคนโตของท่าน
อายุครบ ๑๒ ปี (รอบแรก) ท่านจัดให้แต่งชุดสากล จัดงานเลี้ยง
ระหว่างญาติพี่น้อง โดยท่านสั่งรายการอาหารเอง จัดให้มีเค้กวันเกิด
ด้วย และสอนให้คุณปาลทำาหน้าที่เจ้าภาพให้ถูกต้อง
ปรีดีบรรณานุสรณ์ ๒๕๖๓ 7๙
